व्यथा
अंजली शेगुणशी
तू आहेस सागर तृष्णेचा...
अथांग शांततेत वादळे
दडवणारा
प्रत्येक लाटेसवे रंग बदलणारा
किनाऱ्याला विसरून
आकाशीच्या चन्द्रावर प्रीत जडवणारा
कधी समजेल का तुला
दु:ख किनाऱ्याचे?
नखशिखांत कधी भिजवून
भरतीत प्रेमाच्या
क्षणात ओहोटीने, तूच बनवतोस वाळवंट त्याला
किनाऱ्याची हीच व्यथा
की दैवाने तो बांधला तुला
किनाऱ्याची हीच व्यथा की तोही नसतो तू नसताना
- अंजली शेगुणशी
No comments:
Post a Comment
प्रतिसाद