३.६ कविता – विसर्जन (डॉ. मुकुल आचार्य)

विसर्जन 

डॉ. मुकुल आचार्य

• बाप्पांच्या विसर्जना करता आलेल्यांनी घाट भरला होता सगळा
• बाप्पा सोडून वेगळं काही विसर्जन करण्यासाठी आलेला मी वेगळा
• उरला सुरला अभिमान विसर्जून आज वाढवून प्रस्थ मी आलो
• वाहणाऱ्या शांत सरितेला आज अस्वस्थ करून मी आलो
• आप्त स्वकीयांकडून तडा गेलेल्या विश्वासाला दान करून आलो
• त्या बेफिकिर खळाळत्या पाण्याला वास्तवाचं भान देऊन आलो
• भावपूर्ण पण तुडवलेल्या इच्छांना आज सरितेस अर्पून आलो
• त्या सात्विक शुद्ध पाण्याला आज मी भारावून आलो
• पुस्तकातील सुकलेली फुले आज धुंदीत विसर्जून आलो
• त्या निश्चल, निर्गुण सरितेला सुगंधित करून मी आलो
• संवेदनाशील पण उध्वस्त मन आज सरितेत बुडवून आलो
• खळखळून हसणाऱ्या त्या पाण्याला रडवून आलो
• हळुवार, गोड अपुरी स्वप्ने आज सरितेत सारून आलो
• सरळ विवेकशील अशा प्रवाहाला आत बावरून आलो
• विरहाच्या दुःखाची आसवे सरितेत जिरवून आलो
• उथळ नदीच्या पात्राला आज तुडुंब भरून आलो
• तिने लिहिलेली प्रेम पत्रे आज सरितेत वाहून आलो
• दुथडी भरून वाहणाऱ्या पाण्यात आग लावून आलो
• लोभ प्रेम जिव्हाळा साऱ्यांचे विसर्जन करून आलो
• गढूळ होऊ लागलेल्या पाण्याला शुद्ध करून आलो

- डॉक्टर मुकुल आचार्य